Στηρίζει την Κυβέρνηση με κάθε τρόπο, αλλά συμμετέχει στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ενάντια στις πολιτικές που αυτή ασκεί.

Ακκίζεται δηλώνοντας πως είναι φίλος Υπουργών και Κυβερνώντων και μόλις δει καμιά δεκαριά ανθρώπους συγκεντρωμένους να διαμαρτύρονται για κάποια απόφαση εκφωνεί τον απαραίτητο επαναστατικό δεκαρικό.

Συντάσσεται με επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες με μοναδικό “πρόταγμα” το συμφέρον του τόπου και άρα των πολιτών και βλέπει τα ευρωπαϊκά κονδύλια και τις ευκαιρίες να περνούν, μη ξέροντας τι να τα κάνει.

Γκρεμίζει γέφυρες και επαναπαύεται όταν ολόγυρα του καταρρέουν δομές για τις οποίες έχει και ευθύνη (π.χ. υγεία).

Χαϊδεύει τα αυτιά, για παράδειγμα, των πολιτών της Καστοριάς κατηγορώντας την Κοζάνη και στην Κοζάνη ξεχνάει τι είχε πει.

Όλα αυτά τα αντιφατικά παρότι γίνονται από έναν και μόνο άνθρωπο, τον Περιφερειάρχη κ. Θ. Καρυπίδη, οδηγούν στο εύλογο ερώτημα: “Πόσους Περιφερειάρχες με τα ίδια στοιχεία έχουμε τελικά;”.

Που είναι άλλοι το πρωί, άλλοι το μεσημέρι και άλλοι το βράδυ. Που το παλιό και γνωστό “και με τον αστυφύλακα και με το χωροφύλακα” το ΄χουν κάνει πολιτική στάση και άποψη.